Almancada Dolaylı Anlatım

Doğrudan anlatım, birine ait sözleri olduğu gibi-direkt aktarılmasıdır. Dolaylı anlatım ise bu sözlerin değiştirilerek anlatılması-aktarılmasıdır.

Derya: "Tiyatroya gelmiyorum." dedi.
Doğrudan anlatım.

Derya, tiyatroya gelmeyeceğini söyledi.
Dolaylı anlatım.

Almancada "dolaylı anlatım", "Konjunktiv 1" ile aktarılır ancak Konj. 1; bildirme kipi ile çakıştığında Konj. 2 kullanılır.

Konjunktiv 1'de fiil çekimi:

Diğer fiiller:
"-e, -est, -e, -en, -et, -en*

1. tekil; 1. çoğul ve 3.çoğul (ich-wir-sie-Sie) Präsens gibi çekimleniyor.
Geçmiş zamanda ise;
haben /sein + Paritizp perf.
sei + gekommen
habe + geschlafen

Cümlelere bakalım:
Klara sagt: Ich habe Durst.
Klara: Susadım. diyor.
Klara sagt, sie habe Durst.
Klara sagt, dass sie Durst habe.
Klara, susadığını söylüyor.
Klara fragt: Wo ist Linda?
Klara fragt, wo Linda sei.
Klara fragt: Hat Nico Zeit?
Klara fragt, ob Nico Zeit habe.
Klara, Nico'nun vaktinin olup olmadığını soruyor.

Emir cümleleri, dolaylı anlatıma çevrildiğinde "sollen" ya da daha kibar ifadeyle "mögen" kullanılır.
Klara sagt zu Linda: Trink viel Wasser!
Klara sagt zu Linda, sie solle/möge viel Wasser trinken.


Ayrıca dolaysız anlatımdaki zamir, zaman bildiren kelimelere dikkat edelim:
Klara sagt: Mein Freund ist krank.
Klara sagt, ihr Freund sei krank.

Sie sagen: Wir haben keine Zeit.
Sie sagen, sie haben keine Zeit.

Sie sagen, sie hätten keine Zeit.

Not: Günlük hayatta Konj. 1 yerine, bildirme kipi tercih edilir:
Klara sagt: Ich habe Durst.
Klara sagti dass sie Durst habe
yerine
Klara sagt, dass sie Durst hat.
Klara sagt, sie hat Durst.

Geçmiş zaman: Klara: Ich habe meine Mutter angerufen.
Klara sagte, sie habe ihre Mutter angerufen.
Klara, annesini aradığını söyledi.
Klara sag: Ich rufe meine Mutter an.
Präsens: Klara sagt, sie rufe ihre Mutter an.

Konjunktiv 1'de gelecek zaman

Burada "ich, wir, ihr" ve "sie", Präsens ile çakışıyor. Bu durumda Konj. 2 kullandığımızı unutmayalım.